Bazen,içimde ki sinek kuşu kanatlarını coşturuyor,değil saniyede seksen kanat çırpmak,belki de yüzseksen kez çırpıyor.Kulağımda ki çınlama,parmaklarımın elektriğe kapılmışcasına titremesi,oturduğum zaman kalçalarımın buna itiraz etmesi,gırtlağımdan geçen her lokmanın sanki zehir yutarcasına,miğdeye olan zor yolculuğu...
İşte böyle zamanları çok sık yaşar oldum.Bunun nedenini biliyorum aslında..Biliyorum da bunu kendime bile itiraf etmek, beni korkutuyor..
Bu duygularımın tavana vurduğu anlarda,içimdeki sinek kuşu sesleniyor..."Hadi kus beni,sen de rahatla ben de"...
Kimbilir,belki de o haklıdır!
Ama bende ki koca yürek,o sinek kuşu içime girdiğinden beri eridi yok oldu sanki...
Hadi çık git artık içimden...
Kimbilir belki de sensiz daha mutluydum...
İşte böyle zamanları çok sık yaşar oldum.Bunun nedenini biliyorum aslında..Biliyorum da bunu kendime bile itiraf etmek, beni korkutuyor..
Bu duygularımın tavana vurduğu anlarda,içimdeki sinek kuşu sesleniyor..."Hadi kus beni,sen de rahatla ben de"...
Kimbilir,belki de o haklıdır!
Ama bende ki koca yürek,o sinek kuşu içime girdiğinden beri eridi yok oldu sanki...
Hadi çık git artık içimden...
Kimbilir belki de sensiz daha mutluydum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder