Kara bulutlardan sonra,
Fırtına sessizliğinde doğan,
Kış güneşi gibisin.
Uzakta parlıyor,
Gözümü kamaştırıyor,
Isıtmıyorsun..
Karanlığımı aydınlatıyor,
Kabuslarıma engel oluyor,
Ruhumu coşturuyor,
Ama üşütüyorsun..
Yerinde duramıyor,
Başka diyarlarda doğuyor,
Işığını solduruyorsun.
Çünkü korkuyorsun.!
Korkma,mevsim kış
Az sonra,yağmur fırtına
Sen nasılsa gidiyorsun
Elveda..
Nurdan Z. 06.02.09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder