Bilmeden deşelersin yarayı,kanatırsın acıtırsın,burnunu sokarsın her deliğe,
Sanırmısın ki dünya, düşlediğin gibi toz pembe,acı biberi sürecek kimse yok etrafında,
Hani küskündün her daim aşka,sevgiye ,sevgiliye,lafına, sözüne,
Bir kara göz ,bir kara kaş,bi tek güzel laf,bumuydu sınırı zafiyetinin?
Hani son duraktı hoşgörü,acınmak,acımak..
Zamanı gelmiş,hatta geçmiş bile ,yokolmalı,kaybolmalı,
Deştiğin yaradan elini çekmeli,tüm duyularını kapatmalı ,
Hislerini gömmeli verimsiz kara toprağa ki,filizlenmemeli çürümeli,
Zamanı gelmiş, geçmiş bile..
Hoşçakal.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder