Babalar !!!!!!!!

Benim küçük cadım

Dün akşam eve girdiğimde büyük cadım ,kapıyı endişeli bir yüzle açtı .Ne oldu diye sormama gerek kalmadan,küçük cadımın, ağlayan titrek sesi telefonun diğer ucundakine birşeyler anlatıyordu.

Telefonun diğer ucunda ki kızlarımın babası,benim eski eşim di.

Birdenbire tv de birşeyler izlerken,"ben babamı özledim"diye hıçkırıklara boğuluvermiş,küçük cadım.

İçimde bir şeyler cızzz etti ,onu öyle görünce..

Aslında boşanalı 2 yıl oldu ama,ben 8 yıl önce boşanmıştım ,her anlamda...Tam altı yıl bekledim,küçük cadım 12 yaşını tamamlasın ,doğruyu yanlışı görsün diye..Yine de üzüldüm ,yine de içimden birşeyler kopuverdi işte...Bu kararı veren bendim sonuçta..

Benim kızlarım,diğer boşanan çiftlerde olağan olan, her hafta sonu babaların yanında geçen zaman gibi bir olayı yaşamıyorlar.Ancak üç ,dört ayda bir babalarını görüyorlar(babadan kaynaklanan bir durum),tabi şükretmek lazım hiç aramayan sormayan babalar olduğunu düşünürsek!!!!!

Sevgili babalar!

Bu çocukları biz anneler,annemizin evinden çeyiz olarak getirmedik.Beraberce karar verip dünyaya birlikte getirdik.

Biz boşanabiliriz,nasıl evlilik normal se ,boşanmakta bir o kadar normal..Keşke herşey güllük gülüstanlık olsa da boşanmalar olmasa...Zaten kimse boşanacağım diye evlenmiyor,sonuç o noktaya geldiyse de geri dönülmüyor..

Ama, lütfen, sadece eşinizden boşanın,çocuklarınız dan değil...Çocuklarınızla geçirebileceğiniz kaliteli zamanlar yaratın.Bu zamanın ne kadar olduğu değil, kaliteli olması önemli.Çocuklarınızı tanımaya çalışın,öyle ilginç dünyaları var ki bunu keşfedin,inanın pişman olmayacaksınız....

Tabi ki bu söylemlerim,istisnai babaları içine alamaz,onları kutluyorum yürekten...