1 Temmuz 2010 Perşembe

Gitmek gerek


Nedendir bilmem,hep bir yerlerde tökezlemek bana düşüyor.Allahtan güçlü bir bünyeyim ki düşmeden ayağa kalkıyorum derken,evet derken tam dört gündür feci düşüşlerdeyim.Bu sefer ki düşüş kolay başıma gelmeyen cinsten ,sağlık...
Evet dört gündür bünyemdeki yoğun karışıklığın tam ortasında neler oluyor bitiyor anlamaya çalışıyorum,ama anlamıyorum,her ne kadar zehirlenmiş gibi görünsemde ,ben beni bilmem mi?Bu başka bişey..
Bana göre sımsıkı ayakta durmaya çalışan ben ve tüm organlarım artık iflas etti ,yan etkenlerinde buna sebebiyet vermesi kaçınılmaz tabi ki..
Yan etkenler derken ,ailemin yani ben kızlarımın dışında kalan dost sandıklarım ,düşman bildklerim,değer verdiklerim.
Dost diye birşey olmadığını bu kalın kafam daki gözlerim bir kez daha gördü ,gördüde anladımı bilmem!
Düşman bildiklerim zaten düşman yanılmamışım,ama..değer verdiklerim ,neden hep yanlış insanlar?
Ya da ben mi yanlışım?offf!Neden bu kadar karmaşık herşey?
İnsancıl davranışlar neden hep yanlış algılanır?
Neden benim ,beni korumasını istediğim insanlar değil de istemediklerim beni korumaya çalışır?Onuda eline yüzüne bulaştırır..
Üzüldüğüm şeylerden biri de ,artık kendime yeni bir uğraş bulmam gerekecek,tam da keyf aldığım bir uğraş varken hem de!yani..İşten boş kalan zamanlarda..En iyisi kapıya kilit vurup gitmek buralardan,en çok sevdiğim yere,yıldızlarımın altına.
Kara böcüğümü de aklımın bir köşesine oturtup,anılarla tazelenmek..
Çok acım var bu saniyelerde ,ellerim zor hareket ediyor,bir an önce iyileşmeyi diliyorum Tanrıdan,herşeyden önce sağlıkmış meğerse!

3 yorum:

Deliler Teknesi dedi ki...

Çok geçmiş olsun... Acil şifalar diliyorum...

Nurdan'dan dedi ki...

teşekkür ederim:))

ilhan dedi ki...

Dost diye bir şeyin olmadığın çok sert bir tokat gibi indiğinde insana toparlanamıyor ki, nasıl toparlansın, nasıl tekrar umut etsin, nasıl inansın...