14 Mart 2010 Pazar


Onsekizimdeyken bile bu gelgitleri yaşamamıştım.O zamanlar da daha kararlı daha istikrarlıydım,bir hedef koyar ve o hedefe inanılmaz hızlı ulaşırdım.Bu, sanırım son üç yıl öncesine kadar da böyleydi.Ne oldu bu 3 yılda?akıl kimyam,beden kimyam karmakarışık,duygularım şelale..
Bazen küçük bir çocuk heyecanı,bazen yaşlı bir kadın gamsızlığı..Hayatı ben değil ,hayat beni yönetiyor gibi.Toparlanmalı ama nasıl?
Özgürüm ben ,bunu kimseye teslim etmemeliyim,evet özgürüm kendimi bildiğimden beri,karşı konulmaz bir şey bu,durdurulamayan.
Toparlanmalı ama nasıl?

2 yorum:

ramazan dedi ki...

Aslında hayat hep yönetti bizi de,yeni yeni tam farkına varıyoruz.Farkına varsak ne olacak...?Orası meçhul..
Günleriniz güzel geçsin.

suskunbiradam dedi ki...

İlacını bulmuşsunuz ya. Yazınızda saklı... "Özgürüm ben" demişsiniz...

Selamlar...