browni kerâmeti

Bir kaç gün önce cafeye ilk kez gelen bir grup öğrenci,keselerine göre yemeklerini yedikten uzunca bir süre sonra,içlerinden biri, bizim iktisatçı servis elemanımıza(işe başladığından bu yana garip tavırları ve anlaşılmayan konuşma tonuyla beni gülmekten kudurtan),'sizin,lezzeti tüm okula yayılmış olan browninizden yemek istiyorum ama az param var, o kadarlık yiyebilirmiyim'diye sormuş.Bizim ki bana gelip anlattı.Bende direk misafirimizin yanına giderek 'dondurmlı severmisiniz' diye sordum. 'Bayılırım' yanıtını aldıktan sonra da mutfağa geçerek ,özenle dondurmalı browniyi hazırlayıp sundum.
Hazırladığım browni misafirimizin kesesine uymuyordu,ona hiç sorun olmadığını cafemizin ikramı olabileceğini söyledim.O korkak ürkek bakışların yerini ,çocuk sevinci sarmıştı,çok mutluydu.Onu mutlu görmek beni de mutlu etmişti,bu başka türlü bir hazdı.

O günden sonra, browni mutluluğunu yaşayan misafirimiz,hergün değişik insanları toparlayıp cafemize yemeğe getiriyor,6 liralık ikramın bana kazandırdığı rakam müthiş!ASLINDA O İKRAMI YAPARKEN HİÇ BÖYLE OLACAĞINI DÜŞÜNMEMİŞTİM!