19 Haziran 2010 Cumartesi

ERGEN Mİ ZOR YOKSA ANNE BABA MI?


Her ergen çöcuğun anne babasının dilinde dir;
-Benim çocuk çok zor ergenlik geçiriyor,şöyle arkadaşları var,dersleri böyle kötü ,yalan söylemeye başladı vs.
Herşey den önce anne babalar unutmamalıdır ki ,o zor denilen ergenlikten kendileri de geçti.İyi ve kötü arkadaşları
kendilerinin de mutlaka oldu.Ders hayatları her zaman dört dörtlük olmadı.Yalana gelince;herkes yalan söyler,
ama küçük ,ama büyük.Önemli olan, yalanı neden söyler ergen?
Çünkü;kafasına koyduğu bir şeyi yapabilmek ister,denemek ister ve bunu özgürce tek başına yapmak ister.Karşısına
engel çıkmasın diye de yalan söyler.Kısaca, tetbirini önceden almayı tercih eder.
Akıllı ,çocuğunu iyi tanıyan bir ebeveyn,onun yalan söylediğini anlar,ama yüzüne vurmaz,buna bir kaç kez göz yumar.
Ancak devamı geliyorsa o da tedbirini alarak yola devam eder,ergeni kırmadan incitmeden ve en önemlisi ona saygısını
yitirmeden.
Kötü arkadaş deyimini de hiç anlamış değilim doğrusu!O kötü denilen ergen büyüyecek ve bizim iyi ergenimizle belki de
karşılacak ,hatta belki de evlenecek.Ya da aynı ortamda çalışacak.İşte asıl kötülük o zaman kendini gösterecek emin olun.
Eğer ergen,kötü demeyelim de ,yanlış arkadaşlıklar içindeyse ,arkadaşının yanlışlarını düzeltebilecek durumda ise,buna izin
vermeliyiz,banane ,sanane dememeliyiz,çünkü ergen için en önemli kişi arkadaşıdır.Ne annesi ne de babası o kadar önemli
değildir.Bu kabulü zor bir durum da olsa böyledir.
Ebeveyn olarak yapmamız gereken en önemli iki şey;
Ergenle gerçekten arkadaş bağlarını kurabilmek,unutmayalım ki zaten onun annesi ya da babasıyız.Arkadaşı değiliz.
İkincisi de hayatın her kıyısın da yapmamız gereken empatiyi ,ergenimizle de yaşamak.
İşte o vakit ergeniniz ,gece eğlencesinde ona ve arkadaşlarına eşlik etmeniz için elinden geleni yapacaktır emin olun.

Nurdan'dan

1 yorum:

Müge dedi ki...

Nurdancımmm merhaba...
Bloglara geri dönmeye niyet edip niyet eylediğim şu günde, ilk senin yazılarına daldım :)
Umarım iyisin..
Ergen konusu derin bir kuyu.. bende de 2 tane var.. majör sorunlar yaşadığımız yok ama, yine de çok hassas terazi bir süreç.. bazen kendimi çok yeterli hissederken, bazen tamamen toylaşıyorum :))
anladığım şu ki, yersiz baskı olmadığı, medenice iletişim kurulabildiği sürece sorunlar minimumda oluyor. Onlar zaten yapacağını yapıyor her halükârda :))