28 Aralık 2009 Pazartesi

mutsuz ruhlar penceresi


Karışırım bazen,çıkarım bulutların üstüne,inişim çabuk olur,inmek mi, düşmek mi doğrusu bilemem.

Bazen de çakılırım olduğum yere,adım atmak yaralar ,vurur yüreğime..

Konuşurum aynayla ,dolapla,hatta pantolunumun zor kapanan fermuarıyla,

O çok sevdiğim radyonun sesi açılır sonuna kadar,yürekten ,içten çıldırırcasına bağırırm,

Nefesimin bittiği yere kadar.

Herşeye herkese küfür ettiğim de olur,oysa severim herşeyi.sevgimin sınırı,sabrımın ucu yoktur,

Deliririm arada bir,sesimi beşinci katta ki Mehmet amca bile duyar,

Duyar da ,bilir ama haksız çığlık değildir bu,güler geçer bıyık altından.

Bazen Laura Fabien,Nora Jones la kapılırım hayallere,kimi zaman da Müslüm Gürses le dünyayı batırırım.

İnadına çantamla ayakkabım farklı renktedir,inadına gece uyanışlarım sahur keyfindedir,

Tek başıma gidemeyeceğm yer,yapamayacağım hiç bir şey yok sanırım, sanırım da aldanırım.

Yıldızları izlemek en büyük mutluluğum,yeni ayı yakalayıp dilek dilemek vazgeçilmezim,

Aslında bu pencereden girmek çok kolay,çıkış kapısını bulmak sa çok zordur...

Hiç yorum yok: