Hemen şimdi,bu dört duvardan çıkıp,arabaya atlayıp benzin nereye kadar götürürse oraya gitmek geldi içimden...Gecenin bu saatinde(01,32),öyle bir hayal kurdum ki...Benzinin bittiği yer,bir uçurum kenarıymış mesela...ya da,uçsuz bucaksız yemyeşil bir ormanın başlangıcı olmalı...Ben o ormana girmeliyim ve kaybolmalıyım, asla ordan çıkamadan böceklerle ,yabani hayvanlarla,ağaçlarla ,kuşlarla yaşamalıyım.Diyorum ki ;belki onlar beni anlar....
Hani dedim ya ,bir uçurumun kenarı diye,işte öyle bir yere geldiğimdede,aşağı düşmekle,yukarı çıkmak arasında bir fark olmadığını anlarım..Bütün hayatım film gibi gözlerimin önünden geçerken,beni yukarı çeken en önemli 2 varlık ,diğerlerinin yanında parlayan 2 yıldız gibi gözümü kamaştırır,aklımı alır...
Hiç bu kadar uçlarda olmamıştım...terazim bozuk,ortayı bulmak,, şimdilerde çok zor benim için...
